Yenilginin Rahatlığı

       Son zamanlarda iki günde bir yaptığım halı saha maçlarından birini daha oynadım bu gece. Sanki birbirinin aynısı olmaya başladı maçlarım. Arkadaş hatırı için gidilen, rakip kim olursa olsun yenme ümidi bile olmayan, koşup terleme amacındaydı tüm maçlarım. Yanlış anlaşılmasın yenmek istemediğimden değil yenecek gücümüzün olmayışının farkındalığı...

             Oysa maçtan önce Tv de izlediğim amerikan futbolunu görünce bizim halı saha maçlarımıza ne kadar benzediğini farkına varmıştım. Bizde onlar gibi futbol oynamayı birbirimizi iteklemek sanmaya başlamıştık, üstelik te buna omuz omuza mücadele diyorduk tüm bilgeliğimizle...

        Son zamanlarda maçlarımız da artık amerikan futbolundan farklı hale gelmeye başladı. Bizim takım güçsüz olunca rakip bizi iteklemek zorunda kalmıyor, ele çarpan top penaltı olmuyor, kimden çıktığı belli olmayan toplar hep lehimize sonuçlanıyor artık. Üstelik gol atınca rakipte tebrik etmeye başladı. Sonuç olarak amerikan futbolu oynayıp parmak kırmaktansa yenileceğini bilerek rahat oynamayı tercih ederim...